Geplaatst op 24 juni 2016 15:18
Kosten zieke (ex-)werknemers: check WIA-beslissingen ook bij uitkomst: geen WIA-uitkering
Zieke (ex-)werknemers kosten werkgevers veel geld. Het loon moet twee jaar worden doorbetaald en een daarna toegekende WIA-uitkering wordt aan veel werkgevers doorbelast. Het is dus van belang om de WIA-beslissingen goed te controleren. Soms zijn werkgevers hierin echter ietwat terughoudend; men wil de uitkering namelijk niet ‘afpakken’. Echter, behoud van uitkering zonder de financiële nadelen voor de werkgever is in veel gevallen mogelijk zelfs als de WIA-uitkering ten onrechte is verleend.
Financieel gevolg WIA/WGA-beslissingen
Grote en middelgrote werkgevers worden financieel ‘geraakt’ indien hun (ex-)werknemer een WIA-uitkering wordt toegekend. Voor publiek verzekerde (middel)grote werkgevers vindt dit plaats door een verhoging van kosten. Deze kostenverhoging bestaat uit een stijging van de gedifferentieerde premie voor de werkhervattingskas twee jaar later. Voor eigenrisicodragers werkt dit anders maar ook zij ondervinden hiervan financieel nadeel (zie daarover ook mijn eerdere blog).
De gevolgen kunnen zich jarenlang voordoen – soms wel 10 jaren – met aanzienlijke financiële schade tot gevolg. Deze ‘schade’ is het meest omvangrijk in de eerste jaren. Op grond van de WIA komt de (ex-)werknemer vaak eerst in aanmerking voor een zogeheten loongerelateerde WGA-uitkering die meerdere jaren kan beslaan.
Toetsen WIA/WGA-beslissingen
Middelgrote en grote werkgevers hebben er dus belang bij om te toetsen of de toekenning van een uitkering op grond van de WIA terecht is gegeven. Ook is van belang of de juiste WIA-uitkering is toegekend. De werkgever is namelijk wél financieel verantwoordelijk voor de WGA-uitkering (lees: gedeeltelijk arbeidsongeschikten of volledig maar niet duurzaam arbeidsongeschikten) maar niet voor de IVA-uitkering (volledig en duurzaam arbeidsongeschikten). De IVA-uitkering is bovendien hoger dan de WGA-uitkering.
Werkgever en (ex-)werknemer profiteren dan ook allebei indien, naar later blijkt, UWV ten onrechte geen IVA-uitkering heeft verleend.
Hoe zit dit eigenlijk als UWV ten onrechte een WIA-uitkering toekent? Wordt de werknemer dan alsnog met terugwerkende kracht zijn uitkering ontnomen? Dat is niet het geval. Een verlaging of wijziging van de uitkering vindt niet eerder plaats dan zes weken na de beslissing op bezwaar of beroep (artikel 117 WIA) en indien dit tijdstip op een eerder moment ligt dan het moment waarop de loongerelateerde WGA-uitkering zou eindigen dan wordt alsnog, ten gunste van de uitkeringsgerechtigde, de oorspronkelijke uitkeringsduur gehandhaafd. Dit laatste heeft de Centrale Raad van Beroep eind vorig jaar beslist.
Uitspraak Centrale Raad van Beroep
De Centrale Raad van Beroep heeft geoordeeld dat indien UWV een (ex-)werknemer een loongerelateerde WGA-uitkering op grond van de WIA toekent, de (ex-)werknemer deze uitkering behoudt zelfs indien in bezwaar of beroep wordt vastgesteld dat de WIA-uitkering ten onrechte is gegeven. Ook in dat geval geldt artikel 56 lid 2 van de WIA, welk artikel voorschrijft dat deze uitkering niet eerder eindigt dan nadat de loongerelateerde fase is geëindigd.
Betekent dit nu dat het geen zin heeft voor een werkgever om in bezwaar te gaan omdat de loongerelateerde WGA-uitkering toch in stand blijft? Ik zou zeggen van niet. Indien zou komen vast te staan dat de werknemer eigenlijk niet in aanmerking had moeten komen voor een loongerelateerde WGA-uitkering, maar zijn uitkering niettemin behoudt, valt redelijkerwijs niet in te zien dat de werkgever in dat geval de onvermijdelijke financiële gevolgen daarvan niet zou kunnen afwentelen op UWV.
Conclusie
Kortom: een succesvol bezwaar of beroep tegen een toegekende WIA-uitkering leidt in veel gevallen tot een aanzienlijke kostenbesparing voor werkgevers waarbij de (ex-)werknemers veelal geen financieel nadeel ondervinden, zeker niet met terugwerkende kracht. Bovendien gaan zij er in sommige gevallen zelfs financieel op vooruit.